Padaczka jest zaburzeniem ośrodkowego układu nerwowego, w którym aktywność mózgu staje się nieprawidłowa, powodując napady lub okresy nietypowego zachowania, napady drgawkowe, a czasem utratę świadomości. Padaczka może rozwinąć się u każdego, dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet wszystkich ras, pochodzenia etnicznego i wieku.
Padaczka – objawy (napady epileptyczne)
Objawy napadów mogą być bardzo różne. Niektóre osoby z padaczką po prostu są zapatrzone przez kilka sekund/ do kilku minut w jeden punkt, podczas gdy inne wielokrotnie drgają rękami lub nogami. Pojedynczy napad nie oznacza, że ma osoba jest chora na epilepsję. Przynajmniej dwa niesprowokowane napady są zazwyczaj wymagane do rozpoznania padaczki.
Ponieważ padaczka jest spowodowana nieprawidłową aktywnością w mózgu, napady mogą wpływać na każdy proces działania fal mózgowych. Objawy i symptomy napadów mogą obejmować:
- Tymczasowe zmieszanie, chwilowy brak świadomości
- Zapatrzenie w jeden punkt,
- Niekontrolowane ruchy rąk i nóg,
- Utrata przytomności lub całkowita utrata świadomości,
- Objawy psychiczne, takie jak: strach, lęk lub „deja vu”,
Objawy padaczki różnią się w zależności od rodzaju napadu. W większości przypadków osoba z padaczką będzie miała za każdym razem ten sam rodzaj napadu, więc objawy będą podobne w każdym epizodzie napadowym.
Klasyfikacja napadów padaczkowych
Lekarze zazwyczaj klasyfikują napady jako ogniskowe lub uogólnione, w zależności od tego, jak rozpoczyna się nieprawidłowa aktywność mózgu.
Ogniskowe napady drgawkowe
Kiedy napady wydają się być wynikiem nieprawidłowej aktywności tylko w jednym obszarze mózgu, nazywane są one napadami ogniskowymi, inaczej częściowymi. Te napady dzielą się na dwie kategorie:
- Ogniskowe napady bez utraty przytomności. Wcześniej nazywane były zwykłymi napadami częściowymi. Nie powodują utraty świadomości. Mogą przyczynić się do zmiany stanu emocjonalnego lub zmiany wyglądu, uczuć, smaku lub postrzegania dźwięków i zapachów. Mogą również powodować mimowolne szarpnięcia części ciała, jak ramię lub noga oraz doprowadzić do spontanicznych objawów zmysłowych, jak mrowienie, zawroty głowy i migające światła.
- Ogniskowe napady drgawkowe z obniżoną świadomością. Kiedyś nazywane złożonymi napadami częściowymi. napady te pociągają za sobą zmianę lub utratę świadomości. Podczas złożonych napadów częściowych można patrzeć w przestrzeń i nie reagować normalnie na otoczenie lub wykonywać powtarzające się ruchy, takie jak: pocieranie rąk, żucie, połykanie lub chodzenie w kółko.
- Objawy napadów ogniskowych mogą być mylone z innymi zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak migrena, narkolepsja lub choroby psychiczne. W celu odróżnienia padaczki od innych zaburzeń konieczne jest przeprowadzenie dokładnych badań i testów.
Uogólnione napady drgawkowe
Uogólnione napady drgawkowe to de facto objawy padaczki, które dotyczą wszystkich obszarów mózgu. Istnieje kilka rodzajów uogólnionych napadów.
- Ataki nieobecności. Często występują u dzieci, charakteryzują się spojrzeniem w przestrzeń lub subtelnymi ruchami ciała, takimi jak mruganie okiem lub uderzenie wargą. Napady te mogą występować w skupiskach i powodować krótkotrwałą utratę świadomości.
- Ataki tonowe, powodujące sztywnienie mięśni. Padaczka z atakami tonowymi zazwyczaj dotyka mięśni: pleców, ramion, nóg i może powodować upadek na ziemię.
- Napady atoniczne powodują utratę kontroli nad mięśniami, co może doprowadzić do ich nagłego załamania lub upadku. Są związane z powtarzającymi się lub rytmicznymi, szarpiącymi ruchami mięśni. Napady te dotyczą zazwyczaj szyi, twarzy i ramion.
- Ataki miokloniczne pojawiają się jako nagłe, krótkie szarpnięcia lub drgawki rąk i nóg.
- Napady toniczno-kloniczne, znane wcześniej jako napady najbardziej dramatyczne. Mogą powodować nagłą utratę przytomności, usztywnienie i drżenie ciała, a czasami utratę kontroli nad pęcherzem moczowym, zwieraczami lub ugryzienie języka.
Proces leczenia padaczki
Leczenie lekami lub czasami operacja może kontrolować napady u większości osób chorujących na padaczkę stosuje się leki. Operacja jest stosowana przy padaczce lekoopornej. W tym drugim typie epilepsji wykorzystuje się także metody leczenia dietą ketogeniczną. Niektóre osoby wymagają dożywotniego leczenia w celu kontrolowania napadów, w innych przypadkach napady w końcu ustępują. U niektórych dzieci z padaczką choroba ustępuje wraz z wyjściem z okresu dojrzewania.
Kiedy należy konsultować się z lekarzem?
Istnieją sytuacje, kiedy kontakt z lekarzem specjalistą jest konieczny. W wymienionych poniżej przypadkach należy niezwłocznie skonsultować się ze specjalistą.
- Napad trwa dłużej niż pięć minut,
- Po ustaniu napadu oddech lub świadomość nie wracają,
- Natychmiast po pierwszym ataku pojawia się drugi tym następuje drugi atak,
- Pojawia się wysoka gorączka, jako współistniejący objaw,
- Jesteś wyziębiony po napadzie,
- Jesteś w ciąży,
- Jesteś diabetykiem,
- Doświadczyłeś napadu pierwszy raz w życiu – zgłoś się na konsultacje do lekarza internisty.